Beschrijving: De Borneo Vuurrugfazant lijkt veel op de Vielllotfazant. Dit is normaal aangezien beiden tot dezelfde genus en soort behoren. Op volgende punten hebben deze fazanten dezelfde gelijkenis: Ze hebben dezelfde vorm en kam, absoluut identiek, kort en dik, borstelachtige (stijve veren die aan de basis van de schacht wordt verwijderd, zodat het uiteinde op een borstel lijkt). De gezichtslellen, lichtblauw kobalt, zijn iets anders. De meeste veren (hoofd, borst, jas, vleugeldekveren en Borneo's buitenste staartpennen) hebben dezelfde zwarte kleur met paarse accenten. De onderrug en stuit hebben dezelfde bordeaux kleur. Echter een aantal voor de hand liggende kenmerken van de twee soorten zijn te onderscheiden: Bij de Borneo's zijn centrale staartveren zijn buff-bruin of kaneel (wit aan de basis). De zijkanten en de voorkant van de buik hebben een mooie bruine-koper tint, terwijl bij de Vieillot naar beneden, zijn deze zelfde partijen zijn donkerblauw met witte strepen. De poten zijn soms getint met bruin en karmozijn voet (, rode poten, witte voetjes).

Leefgebied: Hoewel ze twee verschillende leefgebieden hebben die vrij gelijkaardig zijn met elkaar leeft de Borneo in het noorden en de Vieillot meer in het zuiden van Borneo. In het noorden van Borneo, waar de Borneo fazant leeft,, foerageert hij tussen de massale bamboeplantages en de dichte jungle in de buurt van kleine stroompjes met een dikke vegetatie. De dikke loofbossen in de buurt van waterlopen en de relatief lage hoogte lijken het ideale habitattype van deze twee ondersoorten.  Terwijl in het Maleisisch schiereiland de Vieillot niet boven de 1000 meter komen, weten we niet tot op welke de hoogte de vogels leven in Kalimantan en Noord-Borneo. De Vuurruggen wonen in principe in oerbossen en men weet niet  of ze zich zullen kunnen aanpassen aan een ander leefgebied in de recent gewijzigde bossen

Gedrag: De Borneo is een schuwe vogel. Omdat ze laag in de dichte regenwouden leven is het moeilijk om hen te observeren, vooral om hen gedurende een langere periode te kunnen observeren zodat we een duidelijke beschrijving  van hen krijgen met details over de belangrijkste gewoonten. Ze worden meestal gevonden in de buurt van rivieren en beekjes maar hun aanwezigheid wordt vaak word verraden door groepen die communiceren door te roepen omdat ze onder de begroeiing zich verplaatsen. Men kan hen ook identificeren met het gebrul van het kloppende vleugels van de mannen. Toch kan men zeggen dat ze dikwijls talrijk aanwezig zijn. Bijeenkomsten van 5- 6 fazanten komen vaker voor en zijn meestal samengesteld (niet altijd) uit 1 haan en enkele hennen. Als ze worden verstoord lopen ze eerder weg in groep dan apart weg te vliegen.  Enkel bij groot gevaar zullen ze lawaaierig opvliegen, maar deze vlucht is maar over een korte afstand tot het gevaar geweken is.

Voortplanting: De wijze van voortplanting is onbekend. In gevangenschap zijn deze vogels monogaam. In de natuur, kunnen echter een aantal indicatoren dat in twijfel vertrekken. De Borneo's zijn geen luidruchtige fazanten,enkel de snorrende vleugels kunnen waargenomen worden. Dit is waarschijnlijk de meest belangrijke techniek en het meest uitgebreide ritueel dat de mannelijke fazanten hebben om te benadrukken en te markeren waar hun grondgebied is. Tussen mei en juni worden de koppels gevormd en kan men denken dat dit ritueel dient om vrouwtjes aan te trekken. 

Het broedseizoen loopt van april tot juni. Het nest is gemaakt van bladeren, gras en bamboe, verborgen in de dichte ondergroei. Het vrouwtje legt 4-8 eieren romig wit tot bleekgeel-ijs, relatief ronde vorm. De broedduur duurt ongeveer 24 dagen.