Kweekseizoen 2018 starte voor ons vrij goed. De eerste bruine oorfazanten eieren waren bevrucht, de satyren en temmincken begonnen laat aan hun kweek maar misschien maar beter want wat bleek, alle eieren waren bijna bevrucht. 

De eerste oorfazanten kwamen uit het ei maar het viel ons dadelijk op dat de jongen niet mooi waren. Ze hadden last van vele gebreken zoals kromme tenen, spreidpoten en draaihals. Deze jongen werden dan helaas opgeruimd. 

Na een tijdje bleek dat de meeste kuikens een gebrek vertoonde en werd er beslist om niet meer verder te kweken met dit koppel. De hen had zelf ook wel kromme tenen maar stond mij toch minder aan dan de haan. De keuze werd gemaakt om de hen te vervangen in het najaar met een hen van de dierentuin.

De witte oorfazanten werden in de winter door een roofdier uit elkaar getrokken. De hen werd aangevallen en overleed. Hierdoor zat de haan tot in het late voorjaar alleen. Maar toen de buurman kwam vertellen dat zijn haan die alleen zat bij hem een ei had gelegd ( wat dus toch blijkbaar een hen was) werd de keuze al snel genomen om mijn haan te verhuizen naar de buurman wat resulteerde in nog 6 bevruchte eieren. Deze haan werd pas half april bij de hen geplaatst en na de plaatsing waren de eerste 2 eieren nog onbevrucht. Nadien waren alle eieren bevrucht en hadden we nog 6 jonge dieren die we groot konden trekken.

De tragopanen deden het wat minder, Er waren koppels satyren die zelfs niet tot leggen toe kwamen. De temmincke die kweekte stabiel zoals alle jaren en de laatste nesten werden zelfs natuurbroed groot getrokken. 

Het was een bewogen jaar met oa. het newcastle virus en ook dit bracht problemen met zich mee zoals de verkoop die niet kon doorgaan enz.